ΣΧΗΜΑ

Η Δανάη Γιαννίση γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Ασχολείται με μουσικές σπουδές από τα μαθητικά της χρόνια. Αρχικά, μελέτησε μουσικά όργανα κλασικής κατεύθυνσης, όπως πιάνο και βιολί κι έπειτα, παραδοσιακά όργανα, όπως ταμπουρά και παραδοσιακά κρουστά. Μέσα από τη φοίτησή της στο Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Παλλήνης ήρθε σε επαφή με τη φωνητική αλλά και τη βυζαντινή και παραδοσιακή μουσική. Εκεί είχε την τύχη να μαθητεύσει κοντά σε σπουδαίους μουσικούς παραδοσιακού ρεπερτορίου όπως τον Κώστα Σιδερή, τον Θωμά Κωνσταντίνου και τον Στρατή Ψαραδέλλη. Από τότε συμπράττει με μουσικά σχήματα αναλαμβάνοντας το τραγουδιστικό κομμάτι. Επιπλέον, έχει συμμετοχή σε δισκογραφία παραδοσιακού ρεπερτορίου. Μέσα από χορωδίες και μουσικά σύνολα με τα οποία έχει συνεργαστεί, έχει ταξιδέψει κι εμφανιστεί στο εξωτερικό π.χ. Κωνσταντινούπολη αλλά και σε διάφορες μουσικές σκηνές και πολιτιστικά κέντρα της Ελλάδας π.χ. Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Εως σήμερα, εχει βρεθεί στη σκηνή με τη Χαρούλα Αλεξίου κι ακόμα, έχει συμπράξει με τον Παναγιώτη Λάλεζα, τον Τάσο Σαρμπάνη, τον Γεράσιμο Ανδρεάτο, τον Ζαχαρία Καρούνη, τον Γιώργο Μαρινάκη, τον Γιάννη Βασιλείου, τον Μανώλη Κόττορο, τον Σωτήρη Μαργώνη, τον Βασίλη Γιαννίση, τον Περικλή Παπαπετρόπουλο, τον Στρατή Ψαραδέλλη και τον Μανώλη Πάππο. Μέσα από αυτές τις συνεργασίες έχει παρουσιαστεί σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και σε πολλά μέρη της Πελοποννήσου όπου και διαμένει από το 2011. Ακόμα, έχει συμμετάσχει σε συναυλίες στο εξωτερικό, όπως: Κωνσταντινούπολη (2005, 2007, 2010), Αργεντινή (2011), Ιταλία (2011, 2012). Επίσης, εχει παρουσιαστεί σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Η Δανάη Γιαννίση μέσα από τον Σύλλογο Λαϊκής, Παραδοσιακής και Ρεμπέτικης Μουσικής Λακωνίας έχει βοηθήσει στην πραγμάτωση μουσικών αφιερωμάτων σε σπουδαίες προσωπικότητες της ελληνικής μουσικής. Τα αφιερώματα στα οποία συμμετείχε είναι τα εξής: αφιέρωμα στον Γιάννη Παπαιωάννου (2011) κι αφιέρωμα στον Βασίλη Τσιτσάνη (2012).
Ως μέλος του μουσικού σχήματος Ωδη-πόροι συμμετέχει στην κάλυψη μουσικών εκδηλώσεων (πανηγύρια, λαϊκές γιορτές, χοροεσπερίδες, γάμοι, βαφτίσεις, συναυλίες).

Γεννήθηκα σε ένα χωριό της Αυστραλίας το Μάτζι, από γονείς μετανάστες τον Νίκο και την Κυριακή Κόκκορη. Από όταν ένιωσα τον εαυτό μου, έχω στο μυαλό μου την εικόνα του πατέρα μου με το τρίχορδο μπουζούκι του, άρα τα πρώτα μουσικά ακούσματα μου ήταν Λαϊκή και Παραδοσιακή μουσική, από το σπίτι μου. Στα 13 μου χρόνια, στην Ελλάδα πια, πήγα για μάθημα στον μπάρμπα-Τάσο Πολυκανδριώτη στον Πειραιά. Ανέβηκα στο πατάρι την ίδια χρονιά με τους αδελφούς Ανδρομιδά (τον μπάρμπα-Νίκο και μπάρμπα-Τάσο) στα πανηγύρια του Ζάρακα μέχρι που πήγα φαντάρος. Στην δεκαετία του 80 έπαιξα στα ρεμπετάδικα της Αθήνας. Στη συνέχεια, εγκαταστάθηκα στο χωριό Ελιά Λακωνίας. Είμαι ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος ``Παλίρροια`` το 1989 (γάμοι, πανηγύρια, συναυλίες, ταβέρνες). Από το 1990 άρχισα να διδάσκω μπουζούκι και το 2001 βρέθηκα καθηγητής στο Μουσικό Σχολείο Σπάρτης. Συγχρόνως μάθαινα Ταμπουρά,μπουζούκι στους Νίκο Γράψα, Σπύρο Γκούμα, Β. Τρίγκα, Σπ. Λιόση. Μέσω του Νότη Λαύκα (γιο του παλιού συνθέτη Γιώργου Λαύκα), γνώρισα από κοντά παλιούς μπουζουξήδες και το μπουζούκι, το μεγαλείο αυτό της Λαϊκής τέχνης. Μαζί με τα παιδιά της ``Παλίρροιας``, παίζοντας για το μεροκάματο και για το κέφι μας γνωρίσαμε και συνεργάστηκαμε με επώνυμους και ανώνυμους συναδέλφους που μας έδωσαν και τους δώσαμε. Μερικοί από αυτούς: Γ. Κόρος, Γ. Μαρινάκης, Σ. Μαργώνης, Α. Αρκαδόπουλος, Ν. Ανεμοδουριώτης, Ν. Αγγελάκος, Μ. Κόττορος, Θ. Τασούλας, Γ. Ντουνιάς, Η. Κλωναρίδης, Ν. Καραγιάννης, Μαριώ, Π. Λάλεζας, Ζ. Καρούνης, Γ. Ανδρεάτος, Γ. Δέμελλος, Σ. Δαλιάνη, Β. Γιαννίσης, Δ. Γιαννίσης, Δανάη Γιαννίση, κ.λ.π.
Με το μπουζούκι μοιράστηκα όμορφες, συγκινητικές στιγμές της ομογένειας του εξωτερικού όπως Αργεντινή, Μεξικό, Ιταλία με αξέχαστες μουσικές βραδιές.
Προσπάθησα και προσπαθώ μέσα από τον σύλλογο Λαϊκής Ρεμπέτικης & Παραδοσιακής μουσικής με αφιερώματα στην Λαϊκή & Ρεμπέτικη μουσική για να μείνει αυτή μέσα στην ζωή του λαού μας. Η πορεία μου συνεχίζεται με τους ``Ωδή-Πόρους`` μελοποιώντας όσο μπορώ και στίχους που με ``αγγίζουν``.